قواعد درس نهم  عربی نهم ساعت شماری

دانش آموزان عزیز باید توجه داشته باشیم که برای ساعت خوانی ابتدا باید اعدا 1 تا 12 را به عربی خوب یاد بگیریم تا بتوانیم ساعت را به عربی بگوییم . مثلا برای ساعت تمام از همان کلمه تمام استفاده می کنیم .

ساعت ده را ما به عربی اینطور معنی می کنیم .ابتدا عدد ده را به عربی می نویسیم و بعد کلمه تمام را به آخرش اضافه می کنیم  . العاشره تماماً : ده تمام

دانش آموزان عزیز ما  نیم ساعت را در عربی به صورت نصف » معنی می کنیم مثلا

ساعت هشت و نیم به این صورت می شود .

ابتدا عدد هشت را به عربی می نویسیم و بعد نیم را می گوییم .الثّامِنَةُ  و النِّصفُ –

شش و نیم  :  السّادِسُةُ و النِّصفُ

حالا ساعت یک ربع به هفت را چطور بنویسیم .  

پس یک ربع مانده را ما با کلمه اِلّا می نویسیم .پس می شود : السّابِعَةُ اِلّا رُبعاً .

ساعت یک ربع به پنج   : ابتدا پنج را می نویسیم بعد کلمه اِلّا و در آخر کلمه ربع : پس می شود : الخامِسَةُ اِلّا رُبعاً .

بچه ها حالا اگر بخواهیم بگوییم ساعت چهار و ربع است.عدد چهار را به عربی می نویسیم و بعد کلمه ربع را می آوریم

چهار به عربی می شود :  الرابِعُة و بعد ربع  را می نویسیم  و الرُّبع          

سه و ربع :    الثّالِثُة و الرُّبع

در امتحان ساعت را می دهیم و دانش آموزان باید روی ساعت نشان بدهند .

شما این ساعت ها را به عربی نوشته و  در دفتر رسم کنید و برام بفرستید .

ساعت هفت تمام         ساعت نه ربع کم         ساعت  پنج و ربع

موفق و پیروز باشید

قواعد درس هشتم  عربی هشتم

با سلام خدمت دانش آموزان عزیز امروز میخواهیم ضمیر سوم شخص جمع را واستون تدریس کنیم .البته به صورت فایل صوتی میخواستم بفرستم اما چون ممکن نت ضعیف باشه و نتونید فایل را باز کنید به این صورت می فرستم .

خب در ادامه بحث ضمایر امروز در مورد سوم شخص جمع در فارسی و عربی صحبت می کنیم .

در فارسی اصطلاح آن یکی است و آن چیه بچه ها : آنها ( آنان )  

اما در عربی چهار تا می باشد

    هُما      هُم     هُما   هُنَّ 

 جدول فعل ماضی ومضارع غایب درس امروز     

        ضمیر   فعل ماضی   نشانه فعل ما ضی     حرف مضارع     فعل ماضی     نشانه فعل مضارع       ترجمه                         

1-مثنی مذکر    هُما      ذَهَبـــــا     یـَــــذهَبـــــانِ    آن دو نفرمرد ( آنها )  می روند        

2-جمع مذکر     هُم        ذَهَبـــــوا    یـَـــذهَبــُــــونِ    آنها می روند ( چند مرد )

3- مثنی مونث  هُما       ذَهَبـَـــــتا    تَـــــذهَبـــــانِ      آن دو نفر زن( آنها )  می روند       

4- جمع مونث   هُنَّ       ذَهَبــــــن     یَـــــذهَبــــــنَ    آنها می روند ( چند زن )

پس نتیجه می گیریم که هر گاه ضمیر ما   هُما  باشد  حرف مضارع ( از حروف اَتَینَ )  برای مذکر حرف ( یـَ ) و برای فعل مونث حرف ( تـَ ) و  آخر فعل ما   الف و نون کسره دار  ( انِ )  می آید . و هر گاه ضمیر ما   هُم   باشد  حرف مضارع ( از حروف اَتَینَ )   حرف ( یـَ )  و آخر فعل ما     واو و نون  فتحه دار   ( ونَ ) می آید  .و هر گاه ضمیر ما هُنَّ  باشد  نشانه فعل   ما   در آخر   ( نَ )  می باشد .

دانش آموزان عزیز با توجه به درس امروز جدولی که داخل دفاتر خود کشیده اید را کامل نمایید .با این درس فعل مضارع ما تمام می شود و چهارده صیغه فعل مضارع را  همراه با نشانه ها و ضمایر آنها خوب یاد بگیرید . و متن درس طبق شماره در دفتر با معنی  و  التمرین الثّانی  صفحه 94 و  نُورُ السَّماء  صفحه 98  هم در دفتر نوشته شود و عکس گرفته و برای من بفرستید .

                                                                                                   موفق و پیروز باشید

قواعد درس دهم عربی هفتم

با سلام خدمت دانش آموزان عزیز امروز میخواهیم ضمیر سوم شخص جمع را واستون تدریس کنیم .البته به صورت فایل صوتی میخواستم بفرستم اما چون ممکن نت ضعیف باشه و نتونید فایل را باز کنید به این صورت می فرستم .

خب در ادامه بحث ضمایر امروز در مورد سوم شخص جمع در فارسی و عربی صحبت می کنیم .

در فارسی اصطلاح آن یکی است و آن چیه بچه ها : آنها ( آنان )   

اما در عربی چهار تا می باشد

هُما      هُم     هُما   هُنَّ

                  ضمیر       فعل ماضی   نشانه فعل ما ضی            ترجمه              

 1-مثنی مذکر    هُما         ذَهَبــــــــــا         آن دونفریا(آنها)  رفتند    

2-جمع مذکر     هُم             ذَهَبـــــــــوا          آنها رفتند  .

3- مثنی مونث  هُما           ذَهَبـَــــــــتا           آن دونفریا(آنها)  رفتند 

4- جمع مونث   هُنَّ             ذَهَبـــــــــن           آنها رفتند   .

پس نتیجه می گیریم که هر گاه ضمیر ما   هُما  باشد   آخر فعل ما   الف ( ا )  می آید . و هر گاه ضمیر ما   هُم   باشد   آخر فعل ما  ( وا ) می آید .و در ضمیر مونث ( هما ) چون حرف ( ت ) مربوط به مفرد مونث می باشد یعنی در اصل مفرد مونث غایب  چی بوده ( ذَهَبَـــت )

و الان نشانه ( ا ) به آخر آن اضافه میشود  و میشود   ذَهَبَــتا .ولی  برای اینکه در ذهنمون بمونه میگوییم نشانه مثنی مونث  ( تا ) می باشد .

و هر گاه ضمیر ما هُنَّ  باشد  نشانه فعل ماضی ما    ( نَ )  می باشد .

                                                                                                   موفق و پیروز باشید

بسم الله الرحمن الرحیم

     فعل ماضی استمراری درزبان عربی            فروردین 99      

 فعل ماضی ساده :فعلی است که درگذشته انجام وتمام شده است. مانند: رفت .

فعلماضی استمراری : فعلی است که در گذشته چند بار تکرار شده و  استمرار داشته است . مانند: می رفت.

 زمانی که او بازی می کرد                 زمانی که من تکالیفم را می نوشتم

فعل های بازی کرد و  نوشتم در گذشته اتفاق افتاده اما فقط لحظه ای بودند .

اما فعل های بازی می کرد  و   می نوشتم  چند لحظه یا چند ساعت ادامه داشته اند و در هنگامی که آنها در حال انجام بوده اند خیلی کارها صورت گرفته است .

         ساختن فعل ماضی استمراری درعربی :

فعل ماضی (کانَ ) + فعل مضارع هم صیغه ـ کانَ + یَذهبُ : می رفت

         وگاه بین (کانَ) و(فعل مضارع ) فاصله می افتد .

         کانَ + اسم (کانَ ) + فعل مضارع ــــ  کان َ الرجلُ   یُســـافرُ :مرد مسافرت می کرد.

      صرف   فعل ماضی استمراری کان   دارای 14 صیغه می باشد    

 ضمیر         ماضی           مضارع         ماضی استمراری         ترجمه

   هُـوَ            کانَ                یذهبُ              کانَ یذهبُ              می رفت

   هُمـا            کانا               یذهبـانِ           کانا یذهبـانِ             می رفتند

  هُـم             کانــوا            یذهبونَ           کانوا یذهبون            می رفتند

  هِـیَ            کانت              تذهبُ             کانت تذهبُ              می رفت

  هُمـا             کانَتـا              تذهبانِ            کانَتـا تذهبانِ            می رفتند

  هُـنَّ              کُنَّ                 یذهبنَ             کُنَّ یذهبنَ                می رفتند

   أنتَ             کُنتَ                 تَذهَبُ            کُنتَ تَذهَبُ               می رفتی

    أنتُما          کُنتُما                تَذهَبانِ             کُنتُما تَذهَبانِ            می رفتید

    أنتُم           کُنتُم                   تَذهَبونَ         کُنتُم   تَذهَبونَ          می رفتید

    أنتِ           کُنتِ                   تَذهبینَ         کُنتِ تَذهبینَ             می رفتی

    أنتُما          کُنتُما                 تَذهَبانِ            کُنتُما تَذهَبانِ            می رفتید

    أنتُنَّ           کُنتُنَّ                  تَذهَبنَ           کُنتُنَّ  تَذهَبنَ            می رفتید

      أنا            کُنتُ                   أذهَبُ            کُنتُ   أذهَبُ             می رفتم

    نَحنُ           کُنّا                     نَذهَبُ            کُنّا     نَذهَبُ             می رفتیم

    فعل   منفی ماضی استمراری :

  ما +کانَ + فعل مضارع هم صیغه ـــــ   ما کانَ یذهبُ : نمی رفت .

  کانَ + لا + فعل مضارع   ـــــ  کانَ لا یذهبُ : نمی رفت .

قانون دیروز » برای تشخیص فعل ماضی استمراری  از فعل مضارع

اگر دو فعل را که می » داشته باشند بخواهیم بفهمیم کدام ماضی استمراری است و کدام فعل مضارع از کلمه دیروز » استفاده می کنیم .به این ترتیب که کلمه دیروز را به ابتدای کلمه قرار می دهیم اگر معنی داد آن کلمه ماضی استمراری است و اگر معنی نداد فعل مضارع است .

  مثال :  أنظُرُ  : نگاه می کنم               و     کُنتُ أنظُرُ  :    نگاه می کردم  

حالا کلمه دیروز را به ابتدای انها اضافه می کنیم ببینیم کدام ماضی استمراری است و کدام فعل مضارع

    دیروز  نگاه می کردم   درست است  یا دیروز  نگاه می کنم       .

  ماضی استمراری                                   فعل مضارع

پس نتیجه می گیریم که نگاه می کردم  ماضی استمراری است  و معنی آن هم درست است .برای ترجمه کردن کان یَکتُبُ .ابتدا  ماضی یَکتُبُ که  کَتَبَ می باشد را معنی می کنیم و بعد می به آن اضافه می کنیم .

 کَتَبَ یعنی نوشت پس ماضی استمراری آن می شود  < می نوشت >

در حالیکه خودِ یَکتُبُ  بدون فعل کانَ می شود  ( می نویسد )

                          موفق   باشید

چهار روش تشخيص صفت و موصوف از مضاف و مضاف اليه

 در بين موصوف و صفت مي توانيم حرف ی  بیاوریم -1    

   مانند : پسر زيبا که مي توان گفت: پسري زيبا.

   در بين مضاف و مضاف اليه نمي توانيم ي بياوريم .

   مانند : کفش محمد ؛ در اينجا نمي توان گفت کفشي محمد .

2. در بين مضاف و مضاف اليه مي توان » اين  و » آن اضافه کرد

   مانند : ساحل دريا               ساحل اين دريا              صاحب آن مغازه

   در بين صفت و موصوف نمي توانيم صفت اشاره » اين و » آن  اضافه کنیم  

 مانند : پسر زيبا                     نمي توانيم بگوئيم پسر اين زيبا  يا  ،   پسر آن زيبا 

3. اگر کسره صفت و موصوف را برداريم و فعل است را به آن اضافه کنیم جمله ای معنا دار ساخته می شود .

   مانند : مادر مهربان + است که مي شود مادر مهربان است.

   اما مضاف و مضاف اليه چنين نيست .

   مانند کيف سارا + است  که مي شود کيف سارا است و جمله ما در اين شکل درست نيست .

. همچنين اگر به صفت، تر اضافه کنيم کلمه ي جديد معني دار خواهد بود 4-

  . مانند : کوه بلند که اگر به آن تر اضافه کنيم ميشود کوه بلند تر که معني مي دهد

   درحالي که اگر تر به مضاف اليه بپيوندد ، معني نخواهد داشت مانند در کلاس تر که معني نمي دهد.

ترکیب اضافی ( مضاف و مضاف الیه) :

در چنین ترکیبی اسمی به اسم دیگری اضافه می شود. اسمی که مضاف است ال و تنوین نمی گیرد و برعکس مضاف الیه یا ال یا تنوین می گیرد .و حرکت حرف آخر همیشه کسره یا تنوین جر می باشد .

چند مثال :

   بابُ    المدرسةِ            رَجُلَ         البیتِ      -                 اوراقُ          کتابٍ

   ↓            ↓              ↓           ↓                        ↓               ↓

مضاف     مضاف الیه     مضاف    مضاف الیه           مضاف          مضاف الیه

برای شناخت آن کافی است که جمله را به فارسی ترجمه کرده و کسره ما بین دو اسم را بردارید و در آخر است بگذارید . اگر معنی داد صفت و موصوف و اگر معنی نداشت مضاف و مضاف الیه هستند . مثال

طالبُ المدرسة . دانش اموز ِ مدرسه . دانش اموز مدرسه است . طالب مضاف و  المدرسه مضاف الیه می باشد .

ترکیب وصفی ( موصوف و صفت ) :

موصوف اسمی است که قبل از صفت می آید و معمولاً (ی) به خود می گیرد.

صفت کلمه ای است که اسم ما قبل خود ( موصوف) را توصیف می کند .هرگاه موصوف ال داشت صفت هم باید ال بگیرد .  و اگر موصوف تنوین داشت صفت هم باید تنوین بگیرد .

مانند:

    رَجُلٌ        مَسرورٌ        -       المعلمُ          المجتهدُ

     ↓             ↓                       ↓            ↓

موصوف       صفت                  موصوف       صفت 

اگر موصوف مفرد یا مثنی یا جمع بود صفت هم باید مفرد یا مثنی یا جمع  باشد .

الطالبتانِ العاقلتانِ   .    ( الطالبتان و العاقلتانِ » هر دو مثنی مونث هستند .)

اگر موصوف مونث بود صفت هم باید مونث باشد و بر عکس اگریکی مذکر بود  دومی هم باید مذکر  باشد .مثال

تلمیذهٌ ناجحةٌ   هر دو مونث        -  معلمٌ    ناجحٌ     هر دو مذکر  

صرف 14 صیغه فعل مضارع به شکل ضمائر فارسی

افعال مضارع با ریشه ذَهَبَ          نکته:علامت منفی کردن افعال مضارع لا» است

اول شخص مفرد:  یه اصطلاح داره ( من )  و در عربی هم  یه اصطلاح داره    

 أنا    أَذهَبُ(من می روم)           نام صیغه:متکلم وحده

دوم شخص مفرد : در فارسی یه اصطلاح داره ( تو ) ولی در عربی دو اصطلاح داره

  أنتَ   تَذهَبُ    (تو می روی )         نام صیغه:مفرد مذکر مخاطب

 أنتِ  تَذهَبینَ   (تو می روی)           نام صیغه:مفرد مؤنث مخاطب

سوم شخص مفرد : در فارسی یه اصطلاح داره ( او ) ولی در عربی دو اصطلاح داره

هُوَ     یَذهبُ    (او می رود)        نام صیغه:مفرد مذکر غایب

هِیَ   تَذهَبُ  (او می رود)           نام صیغه:مفرد مؤنث غایب

اول شخص جمع : در فارسی یه اصطلاح داره ( ما )  و در عربی هم  یه اصطلاح داره       

نَحنُ   نَذهَبُ    (ما می رویم)           نام صیغه:متکلم مع الغیر

دوم شخص جمع : در فارسی یه اصطلاح داره ( شما )  ولی در عربی چهار اصطلاح

أنتُما   تَذهَبانِ (شما دو نفرمی روید)  نام صیغه:مثنی مذکر مخاطب یا حاضر

أنتُم    تَذهَبونَ (شما می روید)                نام صیغه:جمع مذکر مخاطب

أنتُما   تَذهَبانِ  (شما دو نفرمی روید)          نام صیغه:مثنی مؤنث مخاطب

أنتُنَّ    تَذهَبنَ  (شما می روید)                   نام صیغه:جمع مؤنث مخاطب

سوم شخص جمع: در فارسی یه اصطلاح داره( آنها یا آنان) ولی در عربی چهار اصطلاح

هُما    یَذهَبانِ    (آن دو می روند)              نام صیغه:مثنی مذکر غایب

هُم     یَذهَبونَ    (آن ها می روند)              نام صیغه: جمع مذکر غایب

هُما    تَذهَبانِ    (آن دو می روند)              نام صیغه:مثنی مؤنث غایب

هُنَّ     یَذهَبنَ     (آن ها می روند)              نام صیغه:جمع مؤنث غایب

صرف 14 صیغه ماضی به شکل فارسی  

نکته:علامت منفی کردن افعال ماضی ما»است 

افعال ماضی با ریشه ذَهَب                                    

اول شخص مفرد)  یه اصطلاح داره ( من )  و در عربی هم  یه اصطلاح داره   

أنا  ذَهَبتُ (من رفتم)            نام صیغه: متکلم وحده

دوم شخص مفرد) در فارسی یه اصطلاح داره ( تو ) ولی در عربی دو اصطلاح داره

أنتَ   ذَهَبتَ (تو رفتی)          نام صیغه:  مفرد مذکر مخاطب

أنتَ   ذَهَبتِ (تو رفتی)            نام صیغه:  مؤنث مخاطب

سوم شخص مفرد)  در فارسی یه اصطلاح داره ( او ) ولی در عربی دو اصطلاح داره

هُوَ     ذَهَبَ  (او رفت)             نام صیغه:  مفرد مذکر غایب

هِیَ   ذَهَبَت (او رفت)             نام صیغه: مفرد مؤنث غایب

اول شخص جمع ) در فارسی یه اصطلاح داره ( ما )  و در عربی هم  یه اصطلاح داره       

نَحنُ   ذَهَبنا  (ما رفتیم)        نام صیغه:  متکلم مع الغیر

دوم شخص جمع)در فارسی یه اصطلاح داره ( شما )  ولی در عربی چهار اصطلاح

أنتُما   ذَهَبتُما (شما دو نفر رفتید)      نام صیغه:مثنی مذکر مخاطب

أنتُم    ذَهَبتُم (شما رفتید)              نام صیغه: جمع مذکر مخاطب

أنتُما   ذَهَبتُما (شما دو نفر رفتید)     نام صیغه:مثنی  مؤنث مخاطب

أنتُنَّ    ذَهَبتُنَّ (شما رفتید)               نام صیغه:جمع مؤنث مخاطب

سوم شخص جمع) در فارسی یه اصطلاح داره( آنها یا آنان) ولی در عربی چهار اصطلاح

هُما  ذَهَبا (آن دو رفتند)            نام صیغه:  مثنی مذکرغایب

هُم   ذَهَبوا (آن ها رفتند)          نام صیغه: جمع مذکر غایب

هُما  ذَهَبَتا (آن دو رفتند)          نام صیغه:  مثنی مؤنث غایب

هنَّ   ذَهَبنَ (آن ها رفتند)           نام صیغه: جمع مؤنث غایب

اسامی دانش آموزان برتر  دبیرستان شهید هاشمی چقا در سال تحصیلی ( 99-98)

مدیر دبیرستان شهیدهاشمی چقا

علی  براتی